Waar is het konijn ?
Dit is een klein raadseltje. Hopelijk kan jij raden waar het konijn zit.
Konijn Flappie wou graag gaan spelen.
Is het koud buiten? Vroeg hij eerst aan zijn mamsie.
'Niet echt', antwoordde de moeder. Neem je jas uit de keuken!
Thuis was altijd alles netjes georganiseerd door zijn moeder en ja zijn jas hing daar
Maar soms maakte Konijn Flappie wel eens rommel
'Wel, wel wel, wat is dit hier?' riep zijn moeder dan boos
In ieder geval , nadat hij zijn jas had, bedacht hij dat hij niet te voet wou gaan.
De fiets van zijn broer stond nog buiten , tegen de muur.
'Speel je mee met mij ? ' Vroeg hij aan zijn broer.
'Tuin , park of speeltuin ?' Vroeg zijn broer
Konijn Flappie wou graag gaan spelen.
Is het koud buiten? Vroeg hij eerst aan zijn mamsie.
'Niet echt', antwoordde de moeder. Neem je jas uit de keuken!
Thuis was altijd alles netjes georganiseerd door zijn moeder en ja zijn jas hing daar
Maar soms maakte Konijn Flappie wel eens rommel
'Wel, wel wel, wat is dit hier?' riep zijn moeder dan boos
In ieder geval , nadat hij zijn jas had, bedacht hij dat hij niet te voet wou gaan.
De fiets van zijn broer stond nog buiten , tegen de muur.
'Speel je mee met mij ? ' Vroeg hij aan zijn broer.
'Tuin , park of speeltuin ?' Vroeg zijn broer
The Frog and the scorpion
"A scorpion and a frog meet on the bank of a babbling stream. It's too treacherous to cross, so the scorpion nicely asks the frog to carry him across on its back. This makes the frog a little suspicious. It asks, “How do I know you won’t sting me?” The scorpion says, “Because if I do, I will die too.” That sound reasoning relaxes the frog's nerves. So he allows the scorpion to climb aboard and they shove off across the flowing water. They get halfway across the stream and the scorpion stings the frog directly in the middle of his back. The frog feels the onset of the scorpion's poison and starts to sink. He manages one dying breath: "Why?! Why did you do this? " And the scorpion replies while drowning: “I can't help it...it’s my nature…”
Welk moraal zit hier nu in dit verhaal ? Dat je iedereen moet wantrouwen ? Dat als je bent opgevoed om agressief door het leven te gaan je dit ook moet doen omdat het in je aard zit ?
Neen, er zit een moraal in voor de kikker en de schorpioen.
De kikker:
Wanneer je een slecht gevoel hebt, zoals de kikker, laat je dan niet ompraten door mooie praatjes, en een paar woorden. Blijf bij je buikgevoel.
En als schorpioen:
Wees niet zwak en laat je niet leiden door hetgeen men denkt dat je moet zijn. Het kan je ondergang worden.
Welk moraal zit hier nu in dit verhaal ? Dat je iedereen moet wantrouwen ? Dat als je bent opgevoed om agressief door het leven te gaan je dit ook moet doen omdat het in je aard zit ?
Neen, er zit een moraal in voor de kikker en de schorpioen.
De kikker:
Wanneer je een slecht gevoel hebt, zoals de kikker, laat je dan niet ompraten door mooie praatjes, en een paar woorden. Blijf bij je buikgevoel.
En als schorpioen:
Wees niet zwak en laat je niet leiden door hetgeen men denkt dat je moet zijn. Het kan je ondergang worden.
En dat was dat...
Ze wenken me van ver, terwijl ik onnozele stickertjes op hun producten plak met de snelheid van een TVG. D en B met hun fancy kostuum en flair dat geld en business uitstraald.
We komen in een kleine lege vergaderruimte aan , en in die ruimte is het behoorlijk koud.
Wanneer ze willen zitten en me gebieden om te gaan zitten aan de grote vierkante tafel voor een aankomend gesprek ben ik me nog steeds van geen enkel kwaad bewust. Wanneer B echter opmerkt hou koud het is in de ruimte en de verwarmingsknop op 5 zet, doet me deze handeling vermoeden dat dit gesprek wel even kan duren.
Met angstige grote ogen probeer ik mezelf professioneel te houden, wat natuurlijk moeilijk is als je een krop in je keel krijgt.
Ze beginnen heel rustig mij te evalueren en raar of niet, er komt eigenlijk geen negatieve feedback. Daar zit je dan. Een klein bang muisje. Afwachtende beleefde houding tegenover je superieuren. Tot de zin valt, we moeten je laten gaan.
" Wauw, we moeten je laten gaan " deze woorden blijven in mijn hoofd weergalmen totdat ik breek.
Tranen vloeien over mijn wangen maar ik wil ze niet laten zien. Ik vraag hun om me te excuseren voor een toiletbreak. Ze zeggen natuurlijk, geen probleem.
Ik verlaat de ruimte.
Adem diep.
Ik zie in de verte mijn collega
Ik ga naar haartoe en knuffel haar terwijl ik begin te wenen.
Ze weet niet wat er aan de hand is en denkt in eerste instantie dat ik me pijn had gedaan tijdens het werk.
Met goede moed ga ik terug de ijzige koude ruimte binnen waar de twee selfmade heren me zitten op te wachten.
Ik wil weten wat er aan de hand is en probeer met sterke stem te vragen wat het probleem is. Ze antwoorden met zeer vreemde woorden. " Dit is je droomjob niet"
Jazeker hebben ze gelijk. Mijn droomjob is niet het inpakken van medicijnen aan de lopende band maar een mens moet kunnen leven, toch?
Ze zetten hun zin kracht bij met meer uitleg over passie en ambitie.
Ik kon mijn tranen niet meer verbergen en luisterde naar hun commentaren.
Daarna stapte ik in de auto
Ging naar huis
In bad
In bed
Moedeloos en verloren
Vreemd genoeg heb ik er nu niet veel spijt meer van. Mijn huidige job is ook niet mijn droomjob maar ik ga wel veel liever werken dan ik toen deed. Dus het is me toch nog goed uitgekomen.
Je hebt altijd mensen, die stenen op je pad blijven gooien.
Aan jou de keuze, wat je ermee gaat doen.
Bouw je een muur om je heen , of wordt het een brug, zodat jij je weg kan vervolgen.
Jij bent de architect van je eigen leven dus...
BOUW DIE BRUG
We komen in een kleine lege vergaderruimte aan , en in die ruimte is het behoorlijk koud.
Wanneer ze willen zitten en me gebieden om te gaan zitten aan de grote vierkante tafel voor een aankomend gesprek ben ik me nog steeds van geen enkel kwaad bewust. Wanneer B echter opmerkt hou koud het is in de ruimte en de verwarmingsknop op 5 zet, doet me deze handeling vermoeden dat dit gesprek wel even kan duren.
Met angstige grote ogen probeer ik mezelf professioneel te houden, wat natuurlijk moeilijk is als je een krop in je keel krijgt.
Ze beginnen heel rustig mij te evalueren en raar of niet, er komt eigenlijk geen negatieve feedback. Daar zit je dan. Een klein bang muisje. Afwachtende beleefde houding tegenover je superieuren. Tot de zin valt, we moeten je laten gaan.
" Wauw, we moeten je laten gaan " deze woorden blijven in mijn hoofd weergalmen totdat ik breek.
Tranen vloeien over mijn wangen maar ik wil ze niet laten zien. Ik vraag hun om me te excuseren voor een toiletbreak. Ze zeggen natuurlijk, geen probleem.
Ik verlaat de ruimte.
Adem diep.
Ik zie in de verte mijn collega
Ik ga naar haartoe en knuffel haar terwijl ik begin te wenen.
Ze weet niet wat er aan de hand is en denkt in eerste instantie dat ik me pijn had gedaan tijdens het werk.
Met goede moed ga ik terug de ijzige koude ruimte binnen waar de twee selfmade heren me zitten op te wachten.
Ik wil weten wat er aan de hand is en probeer met sterke stem te vragen wat het probleem is. Ze antwoorden met zeer vreemde woorden. " Dit is je droomjob niet"
Jazeker hebben ze gelijk. Mijn droomjob is niet het inpakken van medicijnen aan de lopende band maar een mens moet kunnen leven, toch?
Ze zetten hun zin kracht bij met meer uitleg over passie en ambitie.
Ik kon mijn tranen niet meer verbergen en luisterde naar hun commentaren.
Daarna stapte ik in de auto
Ging naar huis
In bad
In bed
Moedeloos en verloren
Vreemd genoeg heb ik er nu niet veel spijt meer van. Mijn huidige job is ook niet mijn droomjob maar ik ga wel veel liever werken dan ik toen deed. Dus het is me toch nog goed uitgekomen.
Je hebt altijd mensen, die stenen op je pad blijven gooien.
Aan jou de keuze, wat je ermee gaat doen.
Bouw je een muur om je heen , of wordt het een brug, zodat jij je weg kan vervolgen.
Jij bent de architect van je eigen leven dus...
BOUW DIE BRUG
klagemieke
de legende van de pajaro chogui
De legende van 'pajaro chogui
Er was eens een indiaanse vrouw die leefde in een hutje vlakbij het oerwoud met haar enige zoon. Haar zoontje was jong, en omdat de jonge moeder elke dag moest gaan werken, bleef haar zoontje alleen in het hutje. De moeder zei tegen haar zoontje dat hij binnen moest blijven totdat zij terug kwam van haar werk. Maar haar zoontje had een passie voor de vogels en appelsienen die in de bomen van het woud groeiden. Als zijn moeder weg was, ging hij naar buiten en klom hij in de bomen. Hij hield ervan om van boven uit naar de vogels te kijken en appelsienen te plukken, hij was zot van de zoete smaak van deze lekkere vruchten. Omdat hij wist dat hij niet in de bomen mocht klimmen, ging hij steeds terug naar binnen als hij zijn moeder in de verte zag thuiskomen. Op een dag had zijn moeder hem gezien terwijl hij hoog in de bomen zat, en ze werd heel erg boos op hem. Ze strafde hem en hij beloofde haar dat hij voortaan braaf binnen bleef.
Een tijdje later, was de drang om naar buiten te gaan voor de kleine jongen weer te groot. Stiekem wanneer zijn moeder weg was , ging hij toch naar buiten. Hij klimde in de bomen en keek naar de vogels. Hij luisterde naar hun lied en keek naar hun mooie vleugels. Hij antwoordde hun lied door mee te zingen en te flluiten. Hij wou zo graag dat hij een vogel was, dat hij ook kon vliegen zoals de mooie vogels dat konden. Maar terwijl de jongen in volle bewondering naar de prachtige natuur en vogels keek had hij niet gezien dat zijn moeder thuis was gekomen. Zijn moeder vond hem niet in de hut en was heel erg ongerust. Ze riep met heel erg luide en angstige stem zijn naam. De jongen verschoot zo erg dat hij vliegensvlug naar beneden wou klauteren. Maar hij mistrapte zich met zijn jong voetje en viel met een gil naar beneden, de moeder die ondertussen naar buiten was gelopen zag hem vallen en terwijl haar ogen wijder openden en haar hart niet meer sloeg van het verschieten viel hij naar beneden. Op het moment dat hij de grond ging raken en hij te pletter ging storten bleef zijn lichaampje centimeters boven de grond hangen. Wat er toen gebeurde was een waar mirakel, zijn lichaam veranderde in een vogel met hemelse kleuren. Zo een prachtige vogel met regenboogkleuren had je nog nooit gezien.
Zijn moeder kon haar ogen niet geloven, maar ze zag dat hij was getransformeerd tot een prachtige vogel. Ze kon alleen maar met bewondering toezien hoe de vogel, haar vogel, haar zoon, wegvloog.
De moeder kon alleen maar treuren om het verlies van haar zoon. Maar...elke dag als de moeder naar haar werk vertrok kwam het vogeltje op haar schouders zitten en zong een mooi liedje voor haar. En wanneer de indiaanse vrouw weer vertrok, vloog het vogeltje hoog de bomen in en zoog hij met zijn scherpe snavel , het vruchtensap van de appelsienen. Later vloog hij met de andere vogels mee van boom tot boom. En als de avond bijna viel, wachtte de prachtige vogel op zijn moeder en vergezelde hij haar op zijn vaste, favoriete plekje en dat was haar zachte schouder.
Het verhaal werd mij verteld door mijn vader in een lied dat hij zong en ik vond het als kind prachtig en wou het even delen met jullie.
This beautiful picture was taken by Spencer Christian
Hoe maak je contact met je engel ?
Eerst en vooral ? Wat of wie zijn engelen ?
Engelen zijn lichtwezens die zich overal om ons heen bevinden. Ze zijn er om je te helpen en zijn een bron van positieve energie en kracht !
Ze geven je een duwtje in de rug wanneer je vastzit. Ze helpen je wanneer je in nood ben, en ze geven je een richtingsaanwijzer wanneer je een moeilijke beslissing moet maken. Engelen zijn niet enkel de bijbelse figuren zoals de aartsengelen Michaël en Raphaël.
Het zijn ook de universele begeleiders die je begeleiden naar een gelukkig leven.
Heb ik een beschermengel?
En wie is mijn engel?
Deze vragen die meermaals gesteld worden kan ik je beantwoorden.
De eerste vraag is simpel. Daar is het antwoord luid en duidelijk JA op.
Ja, je hebt een engel! Men zegt zelfs dat je engel reeds bij je is vanaf het begin van je geboorte.
Maar zodra je er echter voor openstaat ga je hem pas duidelijk vinden en voelen.
Hoe maak je nu een connectie met je engel?
Hoe je een connectie maakt met je engel kan je best doen in deze 6 stappen.
1. Geloof. Geloof het ongelovige en zie het onzichtbare.
2. Benoem. Vind de naam van je engel. Je zal bevestiging krijgen of dit daadwerkelijk zijn naam is.
3. Visualiseer. Breng een beeld bij de naam van je engel. Dit kan het figuur zijn, of een gezicht. Het gaat je veel sneller en gemakkelijker connectie kunnen geven.
4. Geef toestemming. Geef je engel de toestemming om er te zijn voor jouw.
5. Vraag ? Durf hulp vragen, durf begeleiding vragen. Blijf niet alleen zitten in een dal maar vraag voor verlichting via je lichtwezens.
6. De laatste , belangrijkste en altijd toepasbare stap is . Wees dankbaar! Dit moet je ten allen tijde zijn. Wees dankbaar voor de dingen die je hebt, wees dankbaar voor het hebben van je engel en samen met die dankbaarheid voel dat gelukzalige gevoel er niet alleen voor te staan!
Engelen zijn lichtwezens die zich overal om ons heen bevinden. Ze zijn er om je te helpen en zijn een bron van positieve energie en kracht !
Ze geven je een duwtje in de rug wanneer je vastzit. Ze helpen je wanneer je in nood ben, en ze geven je een richtingsaanwijzer wanneer je een moeilijke beslissing moet maken. Engelen zijn niet enkel de bijbelse figuren zoals de aartsengelen Michaël en Raphaël.
Het zijn ook de universele begeleiders die je begeleiden naar een gelukkig leven.
Heb ik een beschermengel?
En wie is mijn engel?
Deze vragen die meermaals gesteld worden kan ik je beantwoorden.
De eerste vraag is simpel. Daar is het antwoord luid en duidelijk JA op.
Ja, je hebt een engel! Men zegt zelfs dat je engel reeds bij je is vanaf het begin van je geboorte.
Maar zodra je er echter voor openstaat ga je hem pas duidelijk vinden en voelen.
Hoe maak je nu een connectie met je engel?
Hoe je een connectie maakt met je engel kan je best doen in deze 6 stappen.
1. Geloof. Geloof het ongelovige en zie het onzichtbare.
2. Benoem. Vind de naam van je engel. Je zal bevestiging krijgen of dit daadwerkelijk zijn naam is.
3. Visualiseer. Breng een beeld bij de naam van je engel. Dit kan het figuur zijn, of een gezicht. Het gaat je veel sneller en gemakkelijker connectie kunnen geven.
4. Geef toestemming. Geef je engel de toestemming om er te zijn voor jouw.
5. Vraag ? Durf hulp vragen, durf begeleiding vragen. Blijf niet alleen zitten in een dal maar vraag voor verlichting via je lichtwezens.
6. De laatste , belangrijkste en altijd toepasbare stap is . Wees dankbaar! Dit moet je ten allen tijde zijn. Wees dankbaar voor de dingen die je hebt, wees dankbaar voor het hebben van je engel en samen met die dankbaarheid voel dat gelukzalige gevoel er niet alleen voor te staan!
