s p i r i t u e l e b l o g |
U w d a g e l i j k s e d o s i s i n s p i r a t i e :) |
Op het juiste spoor...
|
De oude healer zei tegen de ziel Het is niet je rug die pijn doet, maar de last die je draagt. Het zijn niet je ogen die pijn doen, maar het onrecht dat je ziet. Het is niet je hoofd dat pijn doet, maar je negatieve gedachtenspiraal. Het is niet je keelpijn, maar dat wat je niet durft te zeggen. Het is niet je buik die pijn doet, maar je ziel die niet kan verteren wat er rondom jou gebeurt Het is niet je hart dat pijn doet, maar de liefde. En het is de liefde zelf, die al deze pijn kan genezen het meest krachtige medicijn auteur onbekend 
0 Comments
Meditatie is een prachtige manier om je geest te laten bijbenen met het drukke energieke en hectische leven dat iedereen tegenwoordig leidt. Het is letterlijk en figuurlijk een verademing om zich hierin te verdiepen. Maar helaas is het vaak door tijdsgebrek dat meditatie word vergeten en als niet belangrijk word geacht. Daarom geef ik enkele tips om overdag een rustgevende positieve gewaarwording te creeëren. DOUCHENGebruik tijdens het douchen positieve affirmaties gecombineerd met wensen. Gebruik de kracht van het water om hier meer overtuiging uit te halen. Bijvoorbeeld: " Dit water zit vol met vreugde, geluk en liefde en stroomt over mij heen. Ik voel me blij en gelukkig." Bijvoorbeeld: " Dit water brengt me succes en geld. Het succes stroomt over mij, geld is er in overvloed. ... Uiteraard pas je de zinnen aan op jouw wensenen verlangens. BELANGRIJK: gebruik nooit negatieve woorden. Zeg niet: Ik spoel mijn depressie weg met dit sterke water, maar zeg Ik spoel mezelf vol met geluk en liefde dankzij dit sterke , positieve water. TIP : gebruik geen moeilijk geformuleerde zinnen die houterig en kunstmatig overkomen wanneer je deze aframmelt. Wees origineel en blijf jezelf door je eigen woorden te gebruiken, of nog leuker. Zing er een liedje mee. :)  KOFFIE OF THEE INSCHENKENDie kleine momenten van de dag, die kan je gebruiken om je geest te laten ontspannen. Al is het maar voor heel even. Maak er een ritueel van om tijdens het inschenken van je tas koffie of thee hierbij bekrachtigende , positieve woorden te gebruiken. Bijvoorbeeld: " Deze thee zit vol met succes en komt naar mij. Ik ben succesvol in mijn leven. " " Dit magische water geeft me de welvaart en succes om mijn droomleven te leiden. "  REMINDER VIA JE ALARM APPNet zoals je je ochtendwekker zet, of herinneringen instelt voor bezoeken aan de tandarts en andere belangrijke afspraken kan je je gsm ook gebruiken om zen te worden en enkele seconden de tijd te nemen om een positieve affirmatie uit te spreken. Je kiest zelf welk uur dit jouw het beste uitkomt. Bijvoorbeeld elke namiddag om 15.00 uur gaat er een zacht alarm af, als je op je gsm kijkt zie je het volgende: "Ons prachtig droomhuis komt eraan" Probeer samen met deze zin ook een positief gevoel te voelen.  Als we dan toch dingen aanvoelen, waarom dan niet de juiste combinatie van de lotto ? Helaas is me dit nog niet overkomen. Ik heb wel gedroomd over dingen die werkelijkheid werden, maar helaas nog nooit over de 6 juiste cijfers van de lotto. Wat me wel is overkomen is het volgende. Ik reed samen met mijn gezin naar een opdracht voor werk. Ik herinner me nog dat ik die rit enorm veel zelfvertrouwen had, omdat de klant mij vele complimenten had gegeven over mijn werk. Tijdens de lange rit zat ik vooraan in de passagierszetel naar de radio te luisteren. Mijn gsm lag op het dashboard en was in die tijd (2011) nog een middel om mee te bellen en berichtjes te sturen . Op een bepaald moment neem ik mijn telefoon , stuur ik een sms en typ ik 'milow' in . Ik leg mijn gsm terug op het dashboard. Mijn partner die aan het stuur zat, keek me vreemd op. "Wat doe jij nu ?" was zijn vraag. Ik antwoordde hem dat ik op de radio had gehoord ,stuur sms als je de zanger kent. En in een korte beweging deed ik dat ook. Mijn gsm legde ik terug op het dashboard. Omdat ik een persoon ben die nooit aan zo dingen meedoed, laat staan sms'jes stuurt vond hij dit meer dan vreemd. Maar zo snel als de handeling die ik uitvoerde ging, zo snel was ik het ook al vergeten. Opeens ging mijn telefoon en verwachtte ik dat dit de klant ging zijn om te vragen welk uur we arriveren. Verbaasd was ik dan ook om te horen dat het de radio was die belde, en nog verbaasder was ik om te horen dat ik een flatscreen tv had gewonnen. Flatscreens waren in die tijd nog zo goed als onbetaalbaar en slechts de hogere middenklasse kon zich zo een toestel permitteren. Ik vroeg me achteraf af, wat het was dat ervoor zorgde dat ik iets deed dat ik normaal gezien nooit zou gedaan hebben. Ik was uiteraard superblij met mijn nieuw toestel en bedankte niet alleen mezelf maar ook mijn engelen hiervoor.  Was het de zon ? Je was het zonnetje in huis, maar de zon liet je meestal gerust In de zomer bruinde ze je blekere huid De warme zonnestralen gaven je rust De grote maan keek naar jou Als de avond donker begon te kleuren Je wou je laten kennen als een sterke vrouw Maar als je bang was dan had je iemand nodig die je op kon beuren Het vuur was je grote vriend Hierdoor ging je passievol door het leven Altijd blij en goedgezind Met een groot hart om liefde te geven Het water daarentegen Was niet zo lief voor jouw De stroom was zo sterk Sterker dan jij was, en ja je was een sterke vrouw Het waren niet de druppels van de regen noch het zoute water van de zee nee de rivier was je tegen de grote onbekende rivier nam je mee   Zo boos! Zucht. Hoe kan het dat mijn grote zus zoiets zegt tegen mij? Ik begrijp het absoluut niet. Ik wens niet op het bericht te antwoorden maar doe dit helaas dan toch. Al mijn frustratie en boosheid van het moment, zorgt ervoor dat mijn sms berichtje extra lang en grof is. Zo, de waarheid mag gezegd worden. Gevolg. Ik wou haar niet meer zien, en zij mij ook niet. Het werd zonder veel woorden gezegd en zo gebeurde het ook. Dagen worden weken, weken worden maanden. Geen contact meer met mijn zus. De familie is op de hoogte van de ruzie en zorgt ervoor dat wij elkaar niet samen zien. Een jaar gaat voorbij zonder enig contact met mijn oudste zus. En daar lig ik al lang niet meer wakker van. Ik kijk op de datum. Oh. Het is mijn zus haar verjaardag. Ik twijfel nog een heel klein beetje om geen bericht te sturen, maar mijn koppigheid wint het van mijn gezond verstand en ik stuur haar niets. Diezelfde dag had ik met een vriendin afgesproken om heel vroeg s morgens een koffie'tje te gaan drinken. Omdat we allebei s'morgens werkten spraken we om 8 uur s'morgens af. De bakkerij in Lummen is de ideale plek hiervoor. Heerlijk koffie met vers en lekker gebakje, gezellige ruimte en vlotte bediening. Zoals elke morgen is de bakkerij al heel erg druk. De koffieruimte is al bijna vol. Ik kom met mijn vriendin aan en ga zitten dichtbij het raam. Ik kan de heerlijke koffie al goed ruiken. Opeens zie ik daar aan een tafeltje achteraan, tussen de hele drukte door, mijn grote zus. Jip, die zus waar ik al langer dan een jaar niet mee praat. Ik excuseer me bij mijn vriendin, en vertel haar dat ik mijn zus heb gezien en haar een gedag ga zeggen. Ik sta op, ga naar haar toe om haar te begroeten maar wist niet goed hoe ze hierop zou reageren. Het was haar verjaardag en ze vierde dit met een vriendin met een lekker ontbijt. Het moment dat ze mij zag, stond ze onmiddellijk recht. Ze ging voor me staan en zonder erbij na te denken pakten we elkaars handen vast. We kregen beiden geen woord gezegd, maar de tranen sprongen in onze ogen alsof we beiden hetzelfde voelden. Een enorm gemis, vermengd met het geluk om elkaar weer te zien. We stonden zo enkele minuten in het midden van deze drukke koffiebar en knuffelden elkaar. . De rumoerige menigte keek vreemd op bij het zien van dit tafereel en mijn vriendin keek nog vreemder op. Ik was zo opgelucht ,blij en gepakt door dit alles, en zo was dit ook voor mijn zus. We hebben op dat moment onze strijdbijl begraven, en zelfs geen woord meer gerept over die stomme ruzie. Toen ik later terug aan tafel ging zitten, zei mijn vriendin: "amai, zijn jullie altijd zo emotioneel met elkaar?" Ik was haar vergeten te zeggen dat dit mijn zus was die ik een jaar niet had gezien en moest dan ook lachen met haar opmerking. Was het toeval dat ik net op de verjaardag van mijn zus , haar onverwachts toch ontmoette en dat we beiden een enorme rugzak van ons konden laten vallen. Ik denk het niet, want toeval bestaat niet. Toeval bestaat niet  Ik was een eenzame kluizenaar. Ik zat liever opgesloten in mijn eigen huurhuisje dan te leven. Waarom ? Omdat ik verwerking nodig had na de breuk van een moeilijke relatie. Ik geloofde niet meer in mannen, en had op dat vlak teveel meegemaakt. Het was niet voor niets dat ik een éénpersoonsbed had gekocht voor mezelf. Mijn dochtertjes keken ernaar. Nooit zal ik nog verliefd worden of de deur openzetten voor een relatie. "Mannen zijn slecht" was de boodschap die ik mijn dochtertjes meegaf. Mijn jongere zus belt me elk weekend op om te vragen of ik niet mee wil dansen in Antwerpen. Uiteraard wil ik dit niet. Ik wil liever thuisblijven , netflix kijken en medelijden hebben met mezelf. Ook al weet ik dat de kinderen bij hun papa zijn en ik toch niets beter te doen heb. Toch kan ik het niet opbrengen om 'ja, ik ga mee' tegen mijn zus, maar ook tegen mezelf te zeggen. Dus wederom is mijn antwoord 'nee' ga jij maar en amuseer je, ik blijf thuis. Ik wilde niet uit mijn 'comfortzone' gehaald worden al was mijn leven al lang niet meer comfortabel. Op een dag belt mijn zus, raad eens met wie ik heb afgesproken? Ze klonk zeer enthousiast ? "Met wie?" was mijn vraag. "Met Antonio!" was al lachend haar antwoord. Mijn hart bonsde in mijn keel. Antonio, Antonio,... knappe zuid-amerikaanse Antonio met zijn donkere kijkers om in te verzinken. Hij was mijn jeugdliefde. Mijn eerste grote verliefdheid die onbeantwoord is gebleven. Ik was als tienermeisje zo verliefd op hem dat ik bij hem in de buurt zwevend mijn weg vond. De vlindertjes in mijn buik zorgden voor een zalig, spannend en kinderlijk gevoel. Hij was toen een vriend van de familie en als hij me aansprak veranderden de pupillen in mijn ogen toen in hartjesvormige figuurtjes. Ik had Antonio nu al 25 jaar niet meer gezien, en heb eerlijk gezegd ook niet meer zo vaak aan hem teruggedacht. Maar nu dat mijn zusje zijn naam zei kwamen deze herinneringen weer naar boven. Ook deze keer weer vroeg mijn zus of ik niet meeging, iets gaan eten samen met Antonio. Ik was zo benieuwd om Antonio nog eens te zien en te weten hoe het met hem was, 25 jaar later. Dus antwoordde ik haar met een volmondige " ja, ik ga mee! " . Mijn zus had dit antwoord niet verwacht en was zeer blij, en ik ... ik vond het vooral spannend en had al bijna spijt dat ik ja had gezegd. Maar de adrenaline in mijn lichaam bewoog me naar de kleerkast om ervoor te zorgen dat ik er zo goed mogelijk uit zou zien de dag dat ik Antonio weer zie. ALLES GEBEURT MET EEN REDEN Waarom ? Omdat dit mijn extra zetje was dat ik op dat moment nodig had om uit mijn sleur te komen. Nadat ik ja had gezegd waren er zoveel goede dingen op mijn pad gekomen, waar ik nu nog steeds de vruchten van pluk. Ik ben daarna dan ook talloze keren meegeweest. Ik heb geleerd om terug plezier te vinden in het leven. Ik heb veel mensen en vrienden leren kennen. Ik heb weer meer zelfvertrouwen gekregen. Ik heb plezier gevonden in dansen. Ik ben me daarna gaan inschrijven in de dansles en heb op die manier zelfs mijn huidige man leren kennen die mijn leven een volledig nieuwe, mooie en prachtige wending heeft gegeven. Ik voel nu elke dag de liefde van hem en dat heb ik in mijn leven eerder nog nooit zo gevoeld. En mijn éénpersoonsbed heb ik vervangen door een prachtige boxspring. Alles gebeurt met een reden...
Het lijkt een vreemde redenering de bovenstaande quote. En ja, er gebeuren dingen die niet rechtvaardig zijn. Maar sommige situaties en wendingen in het leven maken je sterker. Je kan het vergelijken met de evolutie. Bijvoorbeeld als je weet dat de aardmuizen op een eilandengroep zeer snel zijn geëvolueerd ten opzichte van hun soortgenoten dan kan je je afvragen waarom dit zo is. De muizen bleken veel groter en hadden veel grotere poten dan hun soortgenoten op het vasteland. Waarom? Doordat ze vaak met water worden bedreigd op dit eiland is hun grootte hun redmiddel om te kunnen drijven op het water. Ze hebben ook minder kans op onderkoeling. Door de grotere poten, kunnen ze beter zwemmen en de richting bepalen. Dit is maar 1 voorbeeld van de vele dieren die doorheen de vele jaren zijn geëvolueerd. Maar zo is het ook met de mensen en het leven. De problemen die je tegenkomt zorgen ervoor dat je de volgende keer beter bestand bent tegen soortgelijke problemen. Echter , als je niet uit deze levenslessen hebt geleerd kan het zijn dat het leven je nogmaals dezelfde problemen toewerpt totdat je beseft dat er iets moet veranderen. Dit is de evolutie van jezelf, je eigen persoon. Je eigen ik. Wees niet wie je bent, maar wees wie je wil zijn. Als je één keer bent opgelicht ben je niet gedoemd om als slachtoffer rond te blijven lopen. Je taak is nu om ervoor te zorgen dat je dit in de toekomst vermijd. Bedrijven begrijpen dit maar al te goed. Alle succesvolle bedrijven die vandaag nog bestaan hebben geleerd uit hun "fouten". En hierdoor zijn ze sterker en krachtiger dan ooit tevoren. Tegenslagen worden meegenomen als werkpunt en zo zou het ook met je eigen leven moeten zijn. Hoe kunnen we dit best doen ? Door éérst en vooral te beseffen en te reflecteren over dingen die zijn gebeurd. Wanneer je steeds herhaalt dat het niet jouw schuld, jouw verantwoordelijkheid was, en je wijst naar anderen dan kan er helaas niets veranderen. Pas wanneer je oprecht in de spiegel kijkt kan er een verandering komen. Wees niet bang om "fouten" toe te geven, zo kan je ze ook verbeteren en ervoor zorgen dat je deze "fouten" vermijd. Ik heb het woord fout tussen aanhalingsstekens gezet omdat het woord zwaarder klinkt dan zou mogen. Iedereen maakt fouten en dat is volstrekt normaal. "Nobody is perfect"  Try not to be jealous with somebody else his happiness. Yours will come soon.
 Cutiepie is trying hard to take this big bone. So... never stop dreaming...
 Het was de eerste keer in mijn leven dat ik besefte dat koude echt wel pijn kan doen. Niet hetzelfde leed dat ik voelde na het verbreken van mijn bijna 20 jarige relatie omdat ik echt geen andere uitweg zag. Ook niet hetzelfde hartenzeer die ik voor de breuk dagelijks voelde en me kwelde totdat ik tot mijn beslissing kwam dat genoeg echt wel genoeg is. Ik lag boven in bed , vlak onder de slecht geisoleerde zolder. Mijn 2 meisjes heb ik beneden gelegd. De enigste ruimte in het hele huis waar een gaskacheltje stond. Dit huis zou de hele ruimte en huis verwarmen volgens de huisbaas. Uiteraard was dit niet zo en hier zat ik dan vast aan een koud huis. Ik gebruikte elektrische vuurtjes om te verwarmen, wetende dat ze mij enorm veel energie en geld kosten. Maar ik moest mijn twee dochters beschermen van de koude. Daarom mochten ze van mijin de leefruimte slapen. De enigste ruimte die niet ijskoud was. Ze sliepen met hun dekens op de zetel. Maar toen ik daar dus boven in bed lag, en de wazem uit mijn mond kwam bedacht ik mij dat dit zo niet langer kon. Niemand gaat een alleenstaande vrouw met twee dochters een woning verhuren. Dit was nu eenmaal realiteit. Maar die zeven dekens op mij, die hielpen zelfs niet en wogen verschrikkelijk zwaar op mijn lichaam. Het duurde niet zo lang of ik viel in slaap. Opeens werd ik wakker doordat ik mijn dochter 'mama' hoorde fluisteren. Verbaasd opende ik mijn ogen, maar ik zag niks. Ik had het licht bewust aangelaten in de gang en mijn deur op een kier gelaten. Maar ik zag haar niet en besefte al snel dat het de wrijving van mijn kussen en mijn oor was die ervoor zorgden dat het leek alsof er iemand 'mama' fluisterde. Wat stom van me , en snel viel ik weer in slaap. Enkele seconden later werd ik weer wakker, en deze keer was het geen gefluister maar luid en duidelijk geroep van mijn dochter 'mama, mama' Nu was het geluid echter krachtig en onbetwistbaar. Ik had toch duidelijk gezegd tegen hun dat ze s'nachts de trap niet op mogen lopen omdat deze veel te gevaarlijk en smal was. Ik wou me boos maken en opende de deur van de kamer volledig maar ik was enorm verbaasd om te zien dat daar niemand stond. Ik leek wel gek te zijn geworden. Zo duidelijk dat ik haar hoorde. Ik liep naar beneden, de trap omlaag, ik kwam in de gang uit en liep zo naar de keuken, ik zag op de klok dat het 03.15 uur was. Midden in de nacht dus, ik liep via de keuken naar de living en keek naar de twee meisjes die lagen te slapen in de zetel. Opeens kwam mijn jongste dochter slaperig uit slaappositie en begon hevig over te geven. Ik haalde een emmer, verzorgde haar en bleef bij haar die nacht zoals elke moeder zou doen. Maar ik bleef eraan denken hoe het kwam dat ik wakker werd door het geroep van mijn dochter haar stem terwijl dit onmogelijk was dat zij dit was.  Ik maak mezelf wijs dat dit mijn zorg-engeltje was. Of je kan het ook moedergevoel, moederinstinct of mama intuïtie noemen. Ik weet dat ik niet de enigste ben die zo een dingen heeft meegemaakt. Ik hoorde een moeder ooit vertellen, dat ze vaak wakker werd enkele seconden voordat haar pasgeboren baby'tje begon te wenen omdat het tijd was voor een flesje.
Ik denk dat iedereen wel een zorg-engeltje heeft. Het was niet de laatste keer dat mijn zorg-engeltje mij hielp met mijn kinderen. Maar het is wel heel erg speciaal en daarom vond ik dit toch wel fijn en mysterieus genoeg om neer te pennen. When I was a little girl, my life was easy and fun, the only thing I had to do, was listen to my mum. When I wanted to play I played whenever I wanted to sing I sang I did not know the meaning off war , hate and a gun My life was so easy , simple and great I didn't even know the difference of love and hate but then there came thunder, then there came rain and I realized that things never stay the same. When I was a little girl, I had some friends in those early days. I saw it when they where angry or friendly they didn't put up a mask to hide their true face Ze wenken me van ver, terwijl ik onnozele kleine stickertjes op hun producten plak met de snelheid van een TGV. Meneer D en Meneer B met hun flair en fancy kostuum dat geld en business uitstraalt. Ik volg ze , en loop achter hun aan door de smalle gangen van het bedrijf. We komen in een kleine lege vergaderruimte aan , en in die ruimte is het behoorlijk koud. Wanneer ze willen zitten en me gebieden om te gaan zitten aan de grote vierkante tafel voor een aankomend gesprek ben ik me nog steeds van geen enkel kwaad bewust. Als meneer B echter opmerkt hoe koud het is in de ruimte en de verwarmingsknop op 5 zet, doet me deze handeling vermoeden dat dit gesprek wel even kan duren. Met angstige grote ogen probeer ik mezelf professioneel te houden, wat natuurlijk moeilijk is als je een krop in je keel krijgt, niet wetende wat er gaat komen. Ze beginnen heel rustig mij te evalueren en raar of niet, er komt eigenlijk geen negatieve feedback. Daar zit ik dan. Net een klein bang muisje. Afwachtende beleefde houding tegenover je superieuren. Tot de vreselijke zin valt, 'We moeten je laten gaan.' En ja hoor. Deze zin viel. "Wow, we moeten je laten gaan" de woorden blijven in mijn hoofd weergalmen terwijl ze nog steeds aan het praten zijn, maar de daaropvolgende woorden geraken niet tot aan mijn gehoor omdat ik nog steeds in schok ben. Mijn ogen worden waterig en de tranen zijn klaar om te stromen maar ik wil dit niet laten zien. Ik vraag hun om me te excuseren voor een toiletbreak , en ze antwoordden met , natuurlijk, geen enkel probleem. Ik verlaat de ruimte. Adem diep. Ik zie in de verte mijn collega staan inpakken. Ik ga naar haar toe en geef haar een knuffel. Ze troost me maar weet niet wat er aan de hand is. Later verteld ze me dat ze dacht dat ik was gevallen. Na deze korte emotionele onderbreking begeef ik me opnieuw naar de ijzig koude vergaderruimte. Met goede moed, of zal ik zeggen met moed ga ik terug naar binnen waar de twee selfmade heren me zitten op te wachten. Ik wil weten wat er aan de hand is en probeer met een sterke stem dit te vragen. Ze antwoorden met voor mij zeer vreemd klinkende woorden. " Dit is je droomjob niet" Jazeker, ze hebben gelijk. Mijn droomjob is niet het inpakken van medicijnen aan de lopende band zonder tijd om te drinken of naar toilet te gaan omdat snelheid daar even belangrijk is als zuurstof. Mijn droomjob is niet 10 uur lang per dag klaar staan en werken met een zeer ongezonde niet ergonomische houding, waarvan de enige zekerheid het werk me bied is , de zekerheid dat ik binnen 5 jaar rugpatiënt wordt. Mijn droomjob is niet mijn werk uitvoeren in een grote stoffige ruimte waar robuuste TL lampen het plafond (ont)sieren. Dit soort werkruimte laten mijn ogen branden door de lampen, bezorgen mij hoofdpijn en laat me om de haverklap niezen omdat er zoveel stof ronddwarelt. Mijn droomjob is niet werken met mensen die geen tijd noch zin hebben om met je te praten, en wanneer het lunchbreak is , er een ijzige stilte valt, waarmee je iedereen kunt horen smakken op zijn droge boterhammetjes dat je zelfs kan horen wat er op hun boterham is gesmeerd. Mijn droomjob is niet werken voor mensen , die succesvol zijn, en het goed hebben, maar jijzelf moet je beschermen door elk uur dat je gewerkt hebt op te schrijven omdat de uren die je maakt nooit overeenkomen met de uren die ze je betalen. Waardoor je bijna elke week als een onnozele kip aan de bureau staat bij de baas om te vragen dit te herbekijken omdat het niet klopt. Ze zetten hun zin kracht bij met meer uitleg over passie en ambitie. Ik kon mijn tranen niet meer verbergen en luisterde met teginzin naar hun commentaren. Ze bedankten me om het geheel af te ronden. Jazeker, ze hebben gelijk, dit was mijn droomjob niet. Maar een mens moet kunnen leven, en een moeder moet ervoor zorgen dat haar kinderen niets tekort komen. Daarna stapte ik in de auto, reed ik naar huis Ging ik in bad rolde ik in bed Viel ik in slaap en droomde ik van een nieuwe pagina... Je hebt altijd mensen, die stenen op je pad blijven gooien. Aan jou de keuze, wat je ermee gaat doen. Bouw je een muur om je heen , of wordt het een brug, zodat jij je weg kan vervolgen. Jij bent de architect van je eigen leven dus... BOUW DIE BRUG  by MelissaConsuelo
Once upon a time I took my chance and left with an early plane, I travelled to the land my father was born When I got there, words were not enough to explain, how I feel and happy I am to be in this new world But now I know, why my father used to speak, with a softer tone, when he talked about his land Every time I close my eyes I hear the birds I feel the sun I see the sky I taste the natural yerba I hear the music oh sweet music off a land called Paraguay     by MelissaConsuelo
Films waarvan je tijdens het kijken al weet wie de moordenaar is, of hoe het verhaal in elkaar zijn, zijn natuurlijk best wel saai. Gelukkig bestaan er genoeg films met een verassend einde . Hier vindt u mijn top 22 lijstje films met een twist. Uiteraard vertel ik de twist niet, en moet je ook kijken zonder trailer of inhoud te bekijken. Vertrouw erop en laat je meeslepen met één van de volgende leuke en verassende verhalen. The Crying Game Politiek, romantisch drama. Rotten tomatoes 94%  The villageRotten tomatoes : 57 % The visitEyes wide shutThe othersThe mistThe sixth senseThe Maze RunnerUsGet outAs I was practicing with love and passion, my father checked if I did good. I felt his eye's watching my hands as I was playing the harp. I always loved to play that beautiful 37 string wooden instrument. Even though I was a teenager and most of my friends were busy partying, not one day went by without me touching the strings of my harp and making beautiful music with it. I dreamed of becoming a popular harpist and giving people the joy of music. As my father was watching me, he also helped me whenever I needed help with this instrument. My father was so proud, he often told me how proud he was. As he was a musician and the whole family lived from and with his music. Everybody was into music in this big house we lived in. One day my father came to me and said. I have this good idea, let's play together on stage? Me , only 14 years old, answered, 'No papa, I am too shy , I don't want to do this.' I knew when my father had a concert, a lot of people are going to be there. Often I helped backstage with cleaning or giving people tickets for the drinks. So I perfectly knew that I am whey too shy to do that. My father was visible disappointed by my short answer and left the room. The next day he came to me. He said, daughter, you really need to play a song together with your papa on stage. People are going to love it, if we perform together. It is true, we rehearsed a view songs together and I thought it was a good match too. His guitar and beautiful singing voice together with my playing on the harp was a perfect combination. But still , I was too shy. As a child I was so shy I could not even answer a question in class. If I had to read, out loud in class, my hands and voice were shaking and my cheeks got all red like a tomato. I always felt so uncomfortable when I got any or a little bit attention. (Thank God, I am not like that anymore.) Therefore I answered once again with 'no papa, I am not going to do that.' My father tried one last time. He said, if you do that for me I will give you 1000 Bfr. (Belgian money before the euro) Wow, I could buy a new pants from wrangler with that money. The money made me thinking longer, but once again I said no. I said it so strong, so he won't bother me again. No papa , I will not do that , no , no and no. My father’s eyes got big and darker and he got angry with me. Of course I disappointed him deeply and he said, I am going to punish you. You are not allowed to play the harp anymore for 3 days. I cried and went to my room. The harp was the one and only joyful thing I had in my life. How could he take that away from me? I was so angry with my father. So I didn't play harp ... After 2 days my father came to me and said, ok daughter, you can play again. I looked up and said okay, but I didn't. I was so stubborn, I refused to play the harp again. My father came to me, come on, play again, you are so talented on the harp. Don't waste your talent away by being stubborn! He told me. He asked me to play again. My punishment was over, he was not angry anymore. Nope... I did not wanted to. Man , what the hell got in to me, I am wondering now? Days gone by, I did not play Weeks gone by, I did not play Months gone by , I did not play My mother tried , my father tried, I did not play I overhear my mother talking about selling the harp I did not play Years gone by, I did not play I got married and had kids, I forgot all about the harp and my dreams. Few years later, my mother and father got divorced. After the divorce my father decided to live in Greece. I missed him. He visited once a year. When he came to visit, he always said, Oh I regret so much you never played harp again. You were so talented when you were young, a lost talent now. When he said it, he had tears in his eyes. And to show me how serious it was for him, he touched his chest, his heart and said. Ai ai ai My heart hurts for that... It made me sad when I heared his words. But my live was busy enough. My father died a vew years later. He was 60 years old. It was the darkest day of my live. But still I never played the harp again. After my father’s death I received a strange package. I was so curious what is going to be in this package? It came from my uncle. So surprised I was to see that it was a DVD. I pushed it into my dvd player and watched. After watching for a few seconds tears fell on my cheeks. Oh my , I was so amazed to see this video. It was a video of me , as a young girl, and my papa playing. Me playing the harp, he singing and playing the guitar. Oh how much I miss my papa. I was so touched by this video. Touched because I saw my father , so proud while we were making music together. Touched because I forgot how good I was with playing harp. Only by seeing this video I understood better the reason my father had to push me. The video make me cry because I miss my father and I miss my harp :( So I started saving, and one year later I bought myself a harp. When I was playing the instrument again after 20 years, I was so astonished. How could I forget how much joy this instrument gave me? How could I forget how much fun it is to play music? 'Music is not only to HEAR it but also to FEEL it' In loving memory of my father, who only wanted the best for me, even though I could not see it at the time.  by MelissaConsuelo
Moe en uitgeput ga ik blootvoets de trap naar beneden. Ik kom mijn katjes nog even eten geven. Meestal wachten deze zachte beestjes op mij totdat ik in mijn bed kruip. Nu is dit ook niet anders. De katjes storten zich meteen op hun voederbakje , ik sluit de deur en ga terug naar de badkamer. Terwijl ik nog een laatste keer in de spiegel kijk, doe ik het licht uit. Alles goed gesloten, alles klaar om mijn bed in te kruipen. Oh wat jammer, mijn dekens voelen weer klammig aan, niet aangenaam. Ik vraag mij af vanwaar dat vocht komt. We hebben toch nog maar pas goed geïsoleerde ramen laten zetten. Misschien omdat ik boven nooit de verwarming opzet? Terwijl ik in bed lig, malen allerlei dingen door mijn hoofd. Flitsen van de dag, dingen die ik ben vergeten, zaken waar ik nog aan moet denken, opdrachten die ik zeker niet mag vergeten en gebeurtenissen die ik wil maar niet kan vergeten. Zucht, ik lig weer te woelen, verschrikkelijk. Ik vind het altijd zalig om naar bed te gaan, en te genieten van de rust, maar soms zijn er van die nachten, waarbij de rust niet op je ligt te wachten. Integendeel, muizenissen noem ik dat of gepieker van de hoogste plank. S'nachts worden de zaken ook zo uitvergroot. Alle gedachten die op een heldere dag niets voorstellen, worden s'nachts in de schaduw sterker . Alle angsten die overdag bijna niet zichtbaar zijn, worden s'nachts wakker en spoken door je hoofd. Plots hoor ik een licht en zacht gezoem . Wat is dat? Het klinkt niet zo vervelend scherp als een mug , maar toch luid genoeg om duidelijk te horen , zelfs met mijn dekens over mijn oren bedekt. Ik probeer mij niet af te leiden van mijn opdracht om in slaap te vallen, maar toch. Het zacht gezoem komt dichterbij. Het klinkt meer als een licht gefladder. Met tegenzin ga ik terug rechtopliggen in bed en kijk ik door de kamer. Ik zie en hoor niets meer, het is dan ook bijna pikdonker. Terwijl ik terug ga liggen zie ik precies in mijn linkerooghoek een lichtflits voorbijgaan. Van de hoge kast tot aan het bed flitst er iets voorbij. Misschien kwam de lichtstraal van een voorbijrijdende auto en piepte er een lichtbundel tussen de gordijnen, die maar half zijn gesloten. Ik ga terug liggen en probeer de spanning van mij weg te nemen door in een klein bolletje te gaan liggen. Zo voel ik mij even weer beschermd als een baby in de baarmoeder.Opeens voel ik een getik op mijn wang. Een heel zacht bijna onvoelbaar getik. Ik open mijn ogen, maar wat ik nu zie kan toch niet waar zijn? Er zit een zeer klein wezentje op mijn kussen. Het lijkt wel op een klein mensje, een klein elfje? Haar vleugeltjes zijn precies alsof het geweven zijde is, zoals het tafelkleedje dat de bomma op haar salontafel heeft liggen, maar dan zoveel mooier en witter, met glinstertjes en mini pareltjes. Ze blijft lang genoeg staan zodat ik haar pracht volledig kan bewonderen, terwijl ik zachtjes besef dat dit echt is en geen droom. Ze heeft haar kleine armen over elkaar gekruist en kijkt mij boos aan. Ja boos, zo boos... maar ze lijkt te weten, dat ze door haar enorme, prachtige schoonheid en haar lieflijk silhouetje geen bang gevoel bij mij achterlaat, integendeel. Ik staar naar het mooie elfje terwijl ik mij afvraag wat er aan de hand is. Droom ik nu? Ik zie het toch duidelijk echt! Moet ik mijn man roepen, die beneden nog tv aan het kijken is? Ik lijk wel verlamd in bed te liggen. Ik weet niet wat ik moet doen. Het elfje komt nu iets dichterbij en zegt met een zachte , rustgevende stem. "Wees niet bang, ik ben hier gekomen om jouw te helpen!" . Nadat ze deze woorden heeft uitgesproken, herpak ik mij en ga ik op de rand van het bed zitten. Ik wrijf heel goed in mijn ogen. Ze fladdert ondertussen met een heel zacht briesje op mijn schoot. Nu dat ik haar nog steeds zie en zelfs hoor, neem ik de kans om vragen aan haar te stellen. Veel gekker kan het toch niet meer. "Maar waarom ben je dan boos?" vraag ik aan haar . "Omdat je mij kan zien!" Zegt het prachtige elfje zacht. "Enkel oververmoeide zielen kunnen mij zien, omdat ze te zwak zijn om de andere wereld te blokkeren. En daarom ben ik moeten komen. Ik had veel liever nog wat met mijn vriendinnetjes gespeeld in mijn wereld. Maar nee, ze hebben me gestuurd naar jouw!" "Maar wat kom je dan doen? " vraag ik haar nu dat ik merk dat wij een gewoon gesprek kunnen houden. "Ik kom opruimen! " Ik kijk haar beschaamd aan. Inderdaad de slaapkamer ligt vol met rommel. Wasmanden overvol, kleren die over een stoel hangen, sokken die in de hoek op de grond liggen, en ja t'is al enkele weken geleden, dat er nog eens deftig gepoetst werd op de slaapkamer. Ja misschien is alle hulp wel welkom! "hahahahahaha" , het elfje begint te proesten van het lachen "hahahaha gekkie" roept ze lachend uit. "Je denkt toch niet dat ik met mijn klein lijfje de grote schoonmaak kom doen in je huis! hahaha, zie je mij al? Neen, dat doe je lekker zelf! " "Pardon, ik zal mij even voorstellen." Haar gezicht werd weer serieus terwijl haar vleugeltjes zachtjes flapperden . "Mijn naam is Luculentamina! Maar noem mij maar Lucu, dat is gemakkelijker. Ik kom dingen leegmaken, zaken sorteren, opruimen, weggooien en opbergen in jouw hoofd. Je hebt veel te veel zaken in je geest zitten, hierdoor ben je zwak en kan je niet slapen. Als je deze mentale toestand te lang aanhoudt kunnen de gevolgen ervan groot zijn, zeer groot!" Ze kijkt met een ernstige blik en wijst met haar vingertje terwijl ze uitlegt. "Je weet toch dat jouw hersenen uit meer dan 86.000.000.000 neuronen bestaan die zorgen voor de geestelijke processen in jouw lichaam?" Ik knik en doe alsof ik dit wist. "Vergelijk het met een groot kasteel met heel erg veel kamers. Elke kamer heeft een doel, maar als je al je rommel in de kamers gooit en laat rondslingeren kan je toch niet meer rondwandelen zonder over jouw rotzooi te vallen. Zo is het ook in jouw hoofd." zegt het elfje. Plotseling verschijnt er een grote linnen zak voor haar. Ze grijpt de zak met 2 handen terwijl ze puft en blaast om te laten zien hoe zwaar de zak is. "Wat zit er in die zak? " "Kijk zelf maar!" , ze opent de zak en laat mij erin kijken. Ik zie enkel zand in de zak liggen. Wit zand, hetzelfde zand waar men als kind in heeft gespeelt op een zonnige zomerdag om zandkastelen te bouwen. Ik knik en zeg tegen haar dat er zand in de zak zit. "Fout" , zegt ze, "dit is geen zand, dit zijn kleine pareltjes. En je hoofd is gevuld met wel duizenden zakken vol met van die pareltjes. " Ze graait met haar dunne handjes één pareltje eruit. Ze legt het pareltje zorgvuldig in het midden van haar handpalm en komt dichter naar mij toe. "Leg je vinger eens op dit pareltje." Mijn vingertop past juist in haar hand, zo klein is het elfje Lucu. Terwijl ik dit doe gebeurt er iets vreemds. Het lijkt net of de ruimte verschuift. De sfeer wordt heel anders. Het is nu heel moeilijk om in woorden te beschrijven wat ik nu meemaak. Het lijkt wel op een lucide droom maar dan echt. Opeens voel ik mij weggezogen worden. Het volgende wat ik mij herinner is dat ik met mijn handen mezelf aan een grote ijzeren cirkel vasthoud, terwijl mijn voeten op het tipje van de cirkel staan. Onder mij is een onbeschrijfelijke diepte waar ik mij gewaar van word. Ik voel de koude wind gieren en door de sterke en koude wind krijg ik tranen in mijn ooghoeken. Ik zie grote getallen in de ijzeren cirkel hangen. Het lijkt wel alsof ik in een reuzenklok hang. De wijzers tikken met een luid geklop elke seconde verder. Met alle kracht die ik kan vinden houd ik de dunste wijzer die zich ook het snelste voortbeweegt tegen. Maar het lukt niet. Ik ben te zwak. Ik duw de staalharde wijzer zo hard ik kan terug, maar hij gaat telkens een stapje verder. Terwijl ik alle kracht die ik in mijn lichaam heb gebruik om de wijzer tegen te houden, schuiven mijn voeten weg. "Aaaaaaa" Ik schreeuw uit pure onmacht terwijl ik met suizende oren val. Opeens bevindt ik mij terug zittend op het randje van mijn bed. Ik moet helemaal bekomen van de belevenis, mijn hart klopt immens hard en ik krijg amper lucht. Toch voel ik een enorme opluchting. Ik dacht even dat ik te pletter ging vallen. Het elfje komt nu met een bezorgde blik naar mij toe. "Gaat het?" Vraagt ze met een lieve , zachte stem. "Ik wist ook niet dat het meteen jouw angstpareltje ging zijn." Angstpareltje? Ahja, ze vroeg mij om met mijn vinger het pareltje aan te raken voordat dit allemaal gebeurde. Heeft dit klein pareltje mij dit levensecht visioen bezorgd? "Een van jouw angsten is tijd" , legt het elfje uit. "Je wil de tijd laten stilstaan, je bent bang dat de tijd te snel voorbijgaat. Maar je kan de tijd niet vasthouden. En het mag ook niet." Het elfje heeft gelijk. Hoe vaak kijk ik naar mijn steeds groter wordende kinderen, en ben ik bang dat ze te snel groot gaan worden en dat ik te snel oud ga worden. "Wat zou er gebeuren als de tijd stilstond? Heb je daar al eens bij stilgestaan? "Het elfje grinnikt "haha stilstaan, stilstond, interessante woordkeuze hè." "Besef je wel hoe saai en eenzijdig het leven zou zijn? Geen nieuwe uitdagingen, geen nieuwe ideeën, geen nieuwe weetjes, geen nieuwe verhaaltjes, geen nieuwe inspiratie en dan heb ik het nog niet eens over de natuur. Geen dag en nacht, geen nieuwe seizoenen en tenslotte ook geen leven. Want tijd is leven. Het is aan elkaar verbonden. Dus terwijl jij wanhopig probeert de tijd te laten stilstaan, ben je eigenlijk bezig met de vernietiging van jezelf. En trouwens, zegt ze, iedereen wordt ouder. Jij bent toch niet alleen. Bloemen, bomen, dieren en mensen worden ouder. Het hoort bij de groei. Denk maar niet dat je gestopt bent met groeien na je 21ste. Een mens blijft groeien. Groeien in zijn ervaring, groeien in zijn talenten, groeien in zijn gevoel, groeien in zijn denkwijze, ... En als je denkt dat je er beter en jonger uitzag op een foto van jezelf van 5 jaar geleden, denk dan maar dat je binnen 5 jaar dit ook denkt met een foto van hoe je er nu uitziet. Dus niets om je zorgen over te maken. Geniet gewoon van elk moment! Je leeft in het nu! Ik liet haar woorden stilletjes door mij sijpelen. Vreemd dat ik daar nog nooit over had nagedacht.  by MelissaConsuelo
22 Fluffy Pluffy Koetje Wat een zacht en schattig kalfje is dit ? Koeien in Amerika kunnen meedoen aan schoonheidswedstrijden. Ze krijgen een luxueuze schoonheidsbehandeling. De vacht wordt zorgvuldig gewassen, geföhnd en geborsteld met veel liefde zodat zij er zo fluffy uitzien als hierboven. Zo een behandeling verdient toch elk dier , nietwaar ? 21 Aaaw so cute :) Dit schattige olifantje lijkt wel te spelen met de vogeltjes. Uit onderzoek is gebleken dat olifanten over zelfbewustzijn beschikken. Het besef dat zijzelf en anderen bestaan. Dit bleek na een onderzoek waarbij een spiegel in het leefgebied van olifanten werd geplaatst. De grote dieren leken te begrijpen de ze zichzelf konden zien in de spiegel. In een ander experiment werd er een kruis geverfd op het voorhoofd van een olifant. Terwijl het dier in de spiegel keek, raakte ze met haar slurf het kruis op haar hoofd aan. Ze kon zichzelf dus herkennen in de spiegel en besefte dat het kruis op haar eigen hoofd getekend was. 20 Nu komt het schattig aapje uit de mouw  Neen, dit is geen broodje aap verhaal maar waar gebeurd. De uitdrukking nu komt de aap uit de mouw vind zijn oorsprong bij de straatartiesten. Deze hadden soms een klein aapje als huisdier. De aap kon aan het wieltje draaien van de draaiorgel of met de hoed rondgaan voor geld. Wanneer de artiest zijn publiek moest imponeren, haalde hij zijn aapje uit de mouw en liet het zijn kunstjes doen om meer centjes te verdienen. 19 Neushoorntje maar zijn hoorntje moet nog wat groeien. Na een draagtijd van 16 maanden wordt één jong geboren. Het jong heeft nog geen hoorn. Na twee maanden eet het jong al vast voedsel. Na twee tot drie jaar zijn de neushoorns oud genoeg om op zichzelf te staan en worden ze weggejaagd door hun moeder. :( Meestal planten vrouwtjes zich voor het eerst voort als ze vijf jaar oud zijn. Het eerste kalf wordt dus geboren als de vrouw 6½ jaar oud is. 18 "Ik blijf hier wachten tot mamsie terug is" Ik weet zelfs niet van welke soort dit schattig babyvogeltje met lange poten is, maar ik wou ondanks mijn onwetendheid deze toch niet uit mijn top 22 lijstje weren. Er bestaan dan ook meer dan 9300 vogelsoorten, waarvan 1300 soorten in het oerwoud leven. 17 wauw niet alleen lui maar oh zo cute Hoe schattig, lief en klein dit boelieke hierboven is, zo gigantisch waren deze dieren vroeger! Luiaards lopen namelijk al rond op aarde sinds de prehistorie. Maar tienduizenden jaren geleden zagen ze er wel wat anders uit dan nu: ze waren namelijk gigantisch! Terwijl de luiaard van nu ongeveer zo groot kan worden als een hond, was de voorganger van de luiaard wel zo groot als een olifant! Een stuk minder schattig, of niet? 16 Als ik elke nacht zo kon slapen, had ik geen wallen noch grijze haren ;)
Niet zomaar bomenknuffelaars. Het is algemeen bekend dat koala’s het liefste tijd doorbrengen in bomen. Uit onderzoek blijkt dat dat een belangrijke reden heeft. Wetenschappers hebben de diertjes bekeken met een speciale hittecamera en het bleek dat ze de bomen gebruiken om af te koelen. Op hete zomerdagen klampen ze zich vast aan de lagere delen van de boomstam, waar het net wat koeler is. 15 geprikkeld door complete lieflijkheid laas is dit schattige diertje vaak het slachtoffer van ons verkeer. Per jaar zouden tussen 230 000 en 350 000 egels in het verkeer sneuvelen. :( Wat kunnen wij doen om dit diertje te redden?
Vind je een doodgereden egel, voer dan de exacte locatie in op dierenonderdewielen.be. Natuurpunt wil de zwarte punten op de Vlaamse wegen nauwkeurig in kaart brengen en wil samen met de bevoegde overheden zoeken naar efficiënte oplossingen. 14 knorr knorr wie is daar ? Varkens zijn niet alleen heel slimme dieren, maar ook supervredelievende dieren. Moedervarkens worden alleen agressief als haar kroost in gevaar is, maar hoe zou je zelf zijn ? Leuk weetje: mannelijke varkens (beer) hebben een orgasme dat maar liefst 5 a 10 minuten duurt. En hij brengt op die manier dan ook een halve liter sperma naar het vrouwtje. 13 schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen Wat een schattig knödeltje komt daar uit het ei piepen? Zo schattig! De meeste mensen weten dat schildpadden traag zijn, maar niet waarom. Schildpadden zijn namelijk traag omdat ze hun poten één voor één moeten verzetten bij het lopen omdat het niet anders kan met hun schild. De dieren kunnen ook oud worden. De oudste schildpad werd namelijk 193 haar oud. 12 hakuna matata It is a man's world ? Euh niet bij de leeuwen. De leeuwinnen zijn voornamelijk de jagers. Ze werken samen in groepen om een zo groot mogelijke prooi te vangen. De rol van de mannetjes is het optreden als bodyguard en de omgeving in de gaten te houden en te signaleren bij gevaar. 11 Nu nog klein en schattig
10 uilskuiken Waarom een uilskuiken een beledigend scheldwoord is, is me een raadsel. Zo lief en schattig dat deze nachtvogels zijn met hun grote ogen en prachtige vleugels. Wist je dat een uil kan vliegen zonder geluid te maken. Wauw 9 bambi in real life Zo een schattig hertje. In de bekende disneyfilm Bambi , is er de trieste scene waarbij hij zijn moeder verliest door een jager. Maar wist je dat er nog steeds enorm veel gejaagd wordt op deze prachtige dieren, en ander wild? Verschrikkelijk toch. Wil je helpen, teken de petitie op www.animalrights.be 8 capibara , het grootste knaagdier ter wereld Dit is het grootste knaagdier. Het leeft in Zuid-Amerika. Heer van het gras. De naam capibara is afkomstig van de lokale taal Guarani: ‘kapiyva’, wat zoiets betekent als ‘heer van het gras’. Ze kunnen 130 cm lang worden en wegen 65 tot 80 kilo. 7 just Bee cute! Ja, dit is de snoezige achterkant van een hommeltje. Wist je dat hommels twee keer zoveel bloemen in en uit vliegen als bijen. Ze zijn niet gevaarlijk en werken van zonsopgang tot zonsondergang. Hommels houden ook van jonge frisse bloemen. Oudere bloemen zullen ze niet zo snel bezoeken. 6 zo gek als een giraf zonder nek Dit klein girafje is eigenlijk best al groot. Als ze recht zou staan is ze 2 meter (met de nek mee) Volwassen exemplaren worden 5 meter groot, waarvan de nek zo een 2 meter lang is. Als je iets gek wil zien, kijk dan eens hoe giraffen vechten. Met hun nek, ze noemen dit nekworstelen. Hun lange nek dient dus niet alleen om de blaadjes uit de hoge bomen te pakken maar ook om hun dominantie ten toon te stellen. Maar als je het nog gekker wil horen, na het nekgevecht hebben de mannetjes sex met elkaar. Sterker nog homoseks komt vaker voor dan heteroseks bij de giraffen. Nu begrijp je de titel, zo gek als een giraf zonder nek misschien beter. 5 kijk niet zo naar mij met die puppy oogjes of ik smelt De hond is het populairste huisdier over de hele wereld. Het populairste ras is de labrador. Honden zijn zo geliefd omdat ze heel erg trouw zijn, en heel erg veel liefde teruggeven aan hun baasje. Wist je dat honden ook ziektes kunnen ruiken ? Ze hebben geweldige neuzen. Ze ruiken zelfs kanker, epilepsie en diabetes. Onderzoekers geloven dat honden de vage geuren kunnen oppikken die door de abnormale cellen worden afgegeven. 4 is het een witte pompom ,is het een vogel ? Dit schattig bolletje lijkt wel zijn middagdutje nog niet gedaan te hebben en met gerust gelaten te willen worden. "Sorry voor het storen , cutiepie. " 3 twinkle twinkel little star Deze schattige baby is een keizerpinguïn. Wist je dat keizerpinguïns maar liefst 500 meter diep kunnen duiken? Zo onhandig ze lijken op het land, zo handig zijn ze in het water. 2 Teddy, de beer
1 I am looking in your big brown eyes, oeh girl ...
Er was eens heel erg lang geleden een klein Grieks eiland tussen Santorini en Kreta. Met een mooi en warm klimaat. Mensen op het eiland leefden heel erg gelukkig daar.
De mensen van het eiland kenden elkaar, en iedereen kende Adara. Ze was een prachtige jonge vrouw. Met blondere haren zo mooi en dik, blauwgroene heldere ogen, nog helderder dan het kristalheldere water van de rivier. Haar lippen waren zo mooi rood en vol. De mensen vonden haar zo mooi en keken naar haar op. Adara was niet alleen beeldschoon, ze was ook lief en haar hart was zuiver en puur. Bijna elke dag liep Adara naar de markt in het dorp. Ze begroette de mensen vrolijk en vervolgde haar weg. Op een dag merkten de bewoners en marktkramers op dat ze Adara al een tijdje niet meer gezien hadden. De dagen verstreken , maar niemand zag haar nog. Toen bekenden van de koning vroegen waar zijn beeldschone dochter was , zuchtte de koning zwaar. Ach zegt hij, ze wil niet meer buitenkomen. Ik heb al vanalles geprobeerd, ik weet mezelf geen raad. Ze zit haar dagen te verdoen op haar kamer, op mooie zonnige dagen komt ze nog niet in de buurt van de openlucht . Al snel ging dit jammere verhaal rond maar niemand begreep waarom. Op een dag zat Adara zoals elke dag stil op haar kamer. Ze zat maar voor zich uit te staren en haar blik leek wel zielloos. Opeens hoorde ze gekraak in de muur. Ze dacht eerst dat het niks was, maar daarna hoorde ze duidelijk een soort gekrets in de oude kasteelmuren. Ze keek op naar de muur, maar zag niks. Zou het de wind zijn, vroeg ze zich af. Ze keek door haar klein raampje naar buiten en zag aan de bomen dat de wind matig was. Enkel de dunne takken bewogen op en neer door de wind. Het jonge meisje stond op en bewoog haarzelf naar de spiegel. Ze keek weer naar haarzelf, maar haar blik was levensloos. Ze zuchtte diep. Krrr Krrrr Krrr, daar was het vreemde geluid weer. Wat zou dat toch kunnen zijn? Plots ziet het meisje een klein stekelmuisje in de hoek. Het muisje keek haar aan. "Wat is dit toch. Waarom kom je niet buiten. "Op de een of andere manier was het pratende muisje zo overtuigend ongelofelijk , bizar en vreemd, dat ze opeens haar grootste geheim wou vertellen. Ze nam een hele diepe zucht en zei : Ik ben lelijk. Het muisje verschoot zichtbaar en krabde vertwijfeld aan zijn achterhoofd. Het muisje verdween al zo snel als hij kwam. Het meisje zat nog steeds op haar bed, en vroeg zich af of ze dit gedroomd had of niet. Gedroomd of niet, ze ging zoals elke avond al vroeg haar bed in. Ze zei slaapwel tegen haar ouders en vertrok op haar kamer, helemaal boven in het huis. De volgende morgen werd het meisje wakker , ze ging zoals elke morgen naar haar klein badkamertje achterin haar kamertje . Toen ze haar tandenborstel uit haar bekertje nam, keek ze in de spiegel. Maar wat ze zag was zo erg dat ze anderhalve meter achteruit deinsde. Ze moest nog dromen, want dit kon niet waar zijn. |
My life is like my harp, 50% I spend on tuning it, 40% I spend on playing out of tune, but the other 10% that's left feels like heaven on earth. :) Melissa Consuelo
|
RSS Feed
Hoe maak je contact met je engel ?
Eerst en vooral ? Wat of wie zijn engelen ?
Engelen zijn lichtwezens die zich overal om ons heen bevinden. Ze zijn er om je te helpen en zijn een bron van positieve energie en kracht !
Ze geven je een duwtje in de rug wanneer je vastzit. Ze helpen je wanneer je in nood ben, en ze geven je een richtingsaanwijzer wanneer je een moeilijke beslissing moet maken. Engelen zijn niet enkel de bijbelse figuren zoals de aartsengelen Michaël en Raphaël.
Het zijn ook de universele begeleiders die je begeleiden naar een gelukkig leven.
Heb ik een beschermengel?
En wie is mijn engel?
Deze vragen die meermaals gesteld worden kan ik je beantwoorden.
De eerste vraag is simpel. Daar is het antwoord luid en duidelijk JA op.
Ja, je hebt een engel! Men zegt zelfs dat je engel reeds bij je is vanaf het begin van je geboorte.
Maar zodra je er echter voor openstaat ga je hem pas duidelijk vinden en voelen.
Hoe maak je nu een connectie met je engel?
Hoe je een connectie maakt met je engel kan je best doen in deze 6 stappen.
1. Geloof. Geloof het ongelovige en zie het onzichtbare.
2. Benoem. Vind de naam van je engel. Je zal bevestiging krijgen of dit daadwerkelijk zijn naam is.
3. Visualiseer. Breng een beeld bij de naam van je engel. Dit kan het figuur zijn, of een gezicht. Het gaat je veel sneller en gemakkelijker connectie kunnen geven.
4. Geef toestemming. Geef je engel de toestemming om er te zijn voor jouw.
5. Vraag ? Durf hulp vragen, durf begeleiding vragen. Blijf niet alleen zitten in een dal maar vraag voor verlichting via je lichtwezens.
6. De laatste , belangrijkste en altijd toepasbare stap is . Wees dankbaar! Dit moet je ten allen tijde zijn. Wees dankbaar voor de dingen die je hebt, wees dankbaar voor het hebben van je engel en samen met die dankbaarheid voel dat gelukzalige gevoel er niet alleen voor te staan!
Engelen zijn lichtwezens die zich overal om ons heen bevinden. Ze zijn er om je te helpen en zijn een bron van positieve energie en kracht !
Ze geven je een duwtje in de rug wanneer je vastzit. Ze helpen je wanneer je in nood ben, en ze geven je een richtingsaanwijzer wanneer je een moeilijke beslissing moet maken. Engelen zijn niet enkel de bijbelse figuren zoals de aartsengelen Michaël en Raphaël.
Het zijn ook de universele begeleiders die je begeleiden naar een gelukkig leven.
Heb ik een beschermengel?
En wie is mijn engel?
Deze vragen die meermaals gesteld worden kan ik je beantwoorden.
De eerste vraag is simpel. Daar is het antwoord luid en duidelijk JA op.
Ja, je hebt een engel! Men zegt zelfs dat je engel reeds bij je is vanaf het begin van je geboorte.
Maar zodra je er echter voor openstaat ga je hem pas duidelijk vinden en voelen.
Hoe maak je nu een connectie met je engel?
Hoe je een connectie maakt met je engel kan je best doen in deze 6 stappen.
1. Geloof. Geloof het ongelovige en zie het onzichtbare.
2. Benoem. Vind de naam van je engel. Je zal bevestiging krijgen of dit daadwerkelijk zijn naam is.
3. Visualiseer. Breng een beeld bij de naam van je engel. Dit kan het figuur zijn, of een gezicht. Het gaat je veel sneller en gemakkelijker connectie kunnen geven.
4. Geef toestemming. Geef je engel de toestemming om er te zijn voor jouw.
5. Vraag ? Durf hulp vragen, durf begeleiding vragen. Blijf niet alleen zitten in een dal maar vraag voor verlichting via je lichtwezens.
6. De laatste , belangrijkste en altijd toepasbare stap is . Wees dankbaar! Dit moet je ten allen tijde zijn. Wees dankbaar voor de dingen die je hebt, wees dankbaar voor het hebben van je engel en samen met die dankbaarheid voel dat gelukzalige gevoel er niet alleen voor te staan!
